Deze binnenkijker – inclusief fotografie- is geschreven voor en gepubliceerd op Indebuurt Dordrecht.

Een woning onderaan de voet van de Grote Kerk, in het historische havencentrum van Dordrecht. Wie wil dat nu niet? Maar dat moet je natuurlijk maar net kunnen vinden en betalen. Caroline heeft die wens op een creatieve manier in vervulling kunnen brengen: het grootste deel van het jaar verblijft ze op salonboot Anna.

Boten bepalen sowieso een groot deel van het leven van Caroline en haar vriend Tex. Hij als havenmeester en zij met haar veerdienst Anna waarmee ze tussen Numansdorp en Willemstad vaart.

In totaal hebben Caroline en Tex drie boten: een bakdekker-salonboot, een bakdekker-sloep en een vlet (een voormalig patrouillevaartuig). De salonboot is hun woning. Ook verzorgen ze er rondvaarten op. “Een salonboot is een boot met heel veel ramen, zodat mensen tijdens een rondvaart goed naar buiten kunnen kijken.”

Tweedehands vondsten

“Vier jaar geleden kocht ik de Anna in Groningen. De boot zelf kwam uit 1908, maar de vorige eigenaar had hem casco gekocht. Het grote voordeel voor mij was, dat hij helemaal opnieuw is opgebouwd. Hij lekte niet en was tiptop in orde. Technisch gezien is het een nieuwe boot, ze vaart ook elektrisch.”

“Maar ze ziet er oud uit en dat is bewust: in negen jaar tijd heeft de vorige eigenaar haar opgebouwd aan de hand van tekeningen van hoe de boot eruit zou hebben gezien. Er is zelfs in het Scheepvaartmuseum in het archief gekeken om de exacte bouwplaats en tekeningen te vinden. Ook ging de vorige eigenaar duurzaam te werk: er is heel veel hout gerecycled om de binnenkant van de boot te bekleden. “Zelf vind ik dat duurzame aspect ook heel belangrijk. Toen ik de boot ging inrichten, heb ik bijna alles tweedehands bij elkaar kunnen sprokkelen.”

Geluksvogel

Maar hoe ga je van een ‘normaal’ rijtjeshuis en een baan in het onderwijs naar het hebben van drie boten? “Mijn vader was altijd al gek van boten. Iedere zomervakantie huurden we een boot. Met vrienden gingen we altijd zeilen en windsurfen. Eigenlijk wilde ik de creatieve kant op, maar mensen in m’n omgeving zeiden: daar valt geen droog brood mee te verdienen. Op mijn achttiende ging ik het onderwijs in. Een vak dat eigenlijk niet zo goed bij me past. Boten en water bleven me wel trekken. Als ik bijvoorbeeld ging kanoën in Delft en een salonboot zag, dacht ik altijd: je zou hier maar wonen. Wat voor een geluksvogel zou je dan zijn?”

“Ik ging naast het onderwijs als meubelmaker aan de slag, heb me verdiept in fotografie en kwam op een gegeven moment in aanraking met zeezeilen. Toen ontdekte ik een simpeler en vrijer leventje. Wat me ook aantrok, was hoe praktisch het leven dan is. Als er iets fout gaat, kun je niet gaan zitten janken. Dan moet het probleem gewoon opgelost worden. Toen bedacht ik me: ik wil meer buiten leven en niet meer in een huis wonen.”

Stapje voor stapje

“Door dat zeezeilen ben op de mooiste plekken van de wereld geweest, op de mooiste eilanden waar niemand komt. Maar, dacht ik: als ik hier op een eiland ga wonen, ga je toch je familie en vrienden thuis missen. Die keuze kon ik niet maken.”

“Ook besefte ik me: het is niet zo dat je gelukkig wordt door aan de andere kant van de wereld te gaan wonen. Je kunt je wel afvragen: wat is het, dat ik hier zo tof vind, en in Nederland mis? Het leventje dat ik daar om me heen zag, heb ik nu hier. Ook blijf ik om me heen kijken voor creatieve mogelijkheden. Zo is bijvoorbeeld het maken van tassen en armbanden van gebruikt leer ontstaan. Het gaat stapje voor stapje. Uiteraard begon ik ook niet met drie boten. Door m’n huis te verkopen kon ik op een boot gaan wonen.”

Niet te bang zijn om keuzes te maken

“Uiteraard gaan dit soort keuzes niet altijd vanzelf en heb ik ook nu nog onzekerheden. Het kan ook best zo zijn dat ik op een gegeven moment denk: ik ga weer in een huis wonen. Ook in de droom die ik nu leef, kom ik dingen tegen die tegenvallen. Maar niet al te bang zijn om keuzes te maken: ik vind dat je daar als kind al mee opgevoed moet worden. Volg je hart. Ik hoop dat ik met mijn verhaal ook de andere kant kan laten zien. Dat er niets mis is huisje, boompje, beestje. Maar dat het ook anders kan.”

Caroline en Tex volgen, doe je via Instagram en hun vlogs op Youtube.